น่ารักไม่ไหวเลยยัยน้อง

และแล้ว เธอก็ทำในสิ่งที่เขาคาดไม่ถึง

สาวน้อยล้มตัวลงนั่งคุกเข่า หลับหูหลับตายกมือไหว้เขา ราวกับเห็นเขาเป็นศาลพระภูมิ

“หนูขอโทษค่ะคุณท่านประธาน อย่าไล่หนูออกเลยนะคะ กว่าหนูจะได้งานนี้ หนู หนู... คะ คุณท่านประธานจะให้หนูทำอะไรก็ได้ค่ะ”

เอากับเธอสิ ‘คุณท่านประธาน’ ก็มา

นี่เธอคิดว่าท่านประธานน่ะ คือชื่อของเขาหรือไงวะ

เวฆาแอบขำอยู่ในใจ แม้ว่าความรู้สึกของเขาจะเก็บมิด ไม่แสดงออกมาทางสีหน้าเลยก็ตาม พอเธอคุกเข่าลงตรงนี้ เขาก็เริ่มไม่มองหน้าเธอแล้ว

ชุดแม่บ้านไม่ได้คอกว้างนัก

แต่ถ้าหน้าอกหน้าใจของแม่บ้านที่สวมมันอยู่ จะมโหฬารขนาดนั้น เวลามองจากด้านบนลงต่ำ เนินอกอวบนั่นก็กระแทกตาเขาเข้าอย่างจัง!

โอย ขาวฉิบหาย...

ขาวเหี้*อะไรขนาดนี้เนี่ย!